Ten, który trwa mimo wszystko

mój anioł ma spracowane ręce
podskórne rzeki wezbrane na niebiesko
tkwią w nich drewniane groty
i metalowe ostrza

twarz straciła niewinność
ołówki naszkicowały słowa
które kłócą się z gładkością policzków
łamiąc rysiki w pobliżu ust

skrzydła postawił za szafą

sprzeczają się o pióra poeci

misterne indiańskie ozdoby

wyłuskują szczerbate radości

mój anioł przybył dawno temu

lecz oczy nadal płoną galaktyką

to jego sztuczka kiedy mrugnięciem

zapala świece po kolacji

18.12.2012