Kancer

zmiany przychodzą późno.
odrywam się od końca do końca
lecz zawsze zostaje strzępek ciebie.
rak. w kąciku oka bezużytecznym bo ślepym

dotykam go bezwiednie.
martwy kawałek skóry
kruszy się i odpada odsłaniając
końcówki żywych nerwów.

to twoja rana. w moim ciele
smakuje solą i żelazem.
poprzez tę sól jesteśmy sobie pokrewni


2015

Odkrywca

szron na szybie

spływają nowe rzeki

pod palcem dziecka

Okno dla Judasza

pola leżą odłogiem ubrane w pasiaste

bruzdy ziemi przetkane śniegowym nalotem

spływają za horyzont widzialnego świata

gdzieniegdzie naznaczone śladami zieleni

rozkruszyły się gniazda wyszeptane z ptaków

jakby nigdy nie miały do życia się zrodzić

wielką ciszą objęta śnię o zapomnieniu

walcząc z myślą leniwą na krańcach obłędu

leżę tak nasłuchując lecz nie ma niczego

najlżejszego szelestu zmartwychwstałych nasion

przesypując wyschnięte poczerniałe fiołki

jakby zegar słoneczny nagle się zatrzymał

2015

*

2015.01.10

2015.01.04