samotność to wyspa otoczona
wodą
ślepe oko cyklonu albo króla
poddanego kaźni pozbawienia
wzroku
połączona z lądem wątłą
nitką grobli
podtapianą przez przypływ
tylko czasami pozwala
wtargnąć intruzom
a jednak życie tam kipi
gwar pomieszany z nadzieją
bo samotność nie jest pustką
kiedyś na krótką chwilę
powróci widzenie
wody się cofną i miękko
przejdzie na żyzny brzeg
tylko po to aby przestać
istnieć
samotność mnie przeraża i powoduje ścisk w żołądku : /
OdpowiedzUsuńCzasami jednak warto być przez chwilę samotnym. Można zajrzeć w głąb siebie.
Usuńchyba każdy ma w sobie taka wyspę niedostępną dla innych.
OdpowiedzUsuńNiektórzy mają cały wielki ląd.
UsuńChyba nikt nie lubi być samotny. Pozdrawiam Cię serdecznie.
OdpowiedzUsuńZ tego co wiem, niektórzy są samotni z wyboru. Nieliczni. Większość jednak woli być z kimś.
UsuńPozdrówka przesyłam :)