"za posiadanie ciała (płacisz) ciałem"
Wisława Szymborska
jest się tutaj wetkniętym
jak gołąb pod siatką
którą rozpięto przeciwko ptakom.
nie można ulecieć do nieba
można tylko połamać skrzydła.
tkwi się bez słowa skargi
płacąc ciałem za ciało.
odejmuje się kolejno
ręce których sztywne kiście
nie rozrzucą ziarna
stopy o zmęczonych palcach
z zakazem wstępu na nowe ścieżki
resztą ciała któremu
jest już wszystko jedno.
gołębie nad i pod kratą
gruchają do siebie
Dotknięcie, jedyne w swoim rodzaju :) ściskam ciepło Haniu :*
OdpowiedzUsuńDotknięcie, które jest nauką...
UsuńTrafiłaś w sedno Haniu. Ten wiersz jest dla mnie jak wspomnienie z przeszłości. Zwłaszcza wers "nie można ulecieć do nieba, można tylko połamać skrzydła" ile razy tak się czujemy, ograniczeni niewidzialną siatka zarzuconą przez innych. Albo "... z zakazem wstępu na nowe ścieżki".Piękny wiersz. Serdecznie pozdrawiam
OdpowiedzUsuńNie jeden raz w życiu łamiemy skrzydła, szukamy nowych ścieżek bez wiedzy, czy tak jest lepiej.
UsuńPozdrówka ślę :)