Ziarna

pogubiły się pomiędzy nami słowa

leżą teraz w zdrętwiałej ziemi

jak nasiona usiłując przetrwać

zima jest łatwiejsza do zasypiania

leżę i czekam czy nie zaszepczą

zmartwiała zamieniona w słuch

jest tak cicho że słychać

pękające łupiny biedrzeńca

korzonek wnikający w próchnicę

czuję słodko-mdlący zapach rozkładu

i popiół w ustach

03.12.2012