ci
którzy wyszli z bronią i bez broni
wiedzieli
że nie wrócą. a którzy przeżyli
nie
mieli już domu. lecz wracali
bo
tu było ich miejsce.
ci
którzy wyjechali z nadzieją i bez nadziei
marzyli
że wrócą. a którzy zostali
wznieśli
nowy dom.
i
tam jest ich miejsce.
tam
dom twój gdzie serce twoje
więc
jestem
spod
czerwonych zachodów słońca
ze
złotej plaży
ostrych
szczytów i rwących strumieni
tłustej
bogatej ziemi
zewsząd
2015
/wiersz pisany na konkurs. Motto "Pewnego pięknego poranka, także i ty możesz nagle wyjść z domu, aby doń nigdy nie powrócić"
Ryszarda Krynickiego.
Idź i wróć :*
OdpowiedzUsuńWrócę. Kiedyś :)
UsuńCzekam na Ciebie :*
Usuńzawsze nas ciągnie do domu....
OdpowiedzUsuńNasz dom jest wszędzie :)
UsuńPięknie oddany temat :)
OdpowiedzUsuńDziękuję pięknie :)
Usuń